ในทางตรงกันข้าม สำหรับสุนัข

 การสัมผัสนอกครัวเรือนจะเพิ่มความเสี่ยงของการติดเชื้อและลดการสัมผัสหลังจากการติดเชื้อในมนุษย์ ซึ่งช่วยป้องกันโควิด-19 ได้อย่างมีนัยสำคัญ ไม่มีความสัมพันธ์ที่มีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างเอกสารแสดงอาการของโควิด-19 ในสัตว์เลี้ยงและสถานะทางซีรั่มวิทยาของสัตว์เลี้ยง มนุษย์ที่ติดเชื้อ SARS-CoV-2 อย่างน้อย 1.0 คนต่อครัวเรือนมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับโอกาสที่แมวจะพัฒนาระดับแอนติบอดีต่อต้าน SARS-CoV-2 (OR 3.1) การวิเคราะห์แบบ univariate แสดงให้เห็นโอกาสที่แมวติดเชื้อจะมีการเข้าถึงภายนอกอาคารโดยไม่มีผู้ดูแล (OR 0.5) หรือการสัมผัสของมนุษย์นอกครัวเรือน (OR 0.3) และความรุนแรงในการติดต่อกับเจ้าของ สุนัขและแมว  (OR 2.3) ที่มากขึ้น (OR 2.3) สุนัขที่มีแอนติบอดีต่อต้าน SARS-CoV-2 มีโอกาสสูงที่จะสัมผัสมนุษย์นอกครัวเรือน (OR 2.0) และเจ้าของสุนัขมีโอกาสน้อยที่จะหยุดหรือลดการติดต่อในช่วงกักกัน (OR 0.5) และ >1.0 กับมนุษย์ ติดเชื้อในครัวเรือน (OR 2.2) ในบรรดาครัวเรือนที่มีสัตว์ที่เข้าร่วม >1.0 ตัว สัตว์เลี้ยงที่ติดเชื้อแสดงความเป็นไปได้ที่จะมีสัตว์ตัวอื่นติดเชื้อ SARS-CoV-2 ในบ้านมากกว่าเมื่อเทียบกับสัตว์ที่ติดเชื้อ (OR 9.6) ในการวิเคราะห์หลายตัวแปร คนที่ติดเชื้อมากขึ้นในครัวเรือนมีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญกับความน่าจะเป็นที่แมวจะติดเชื้อ (OR 2.0)

โพสต์โดย : midnight เมื่อ 5 มิ.ย. 2566 17:32:17 น. อ่าน 66 ตอบ 0